Het NK: The day after (2)

Het is lastig om mijn bed uit te komen vandaag. Ik moet wel, want ik heb vanmiddag een afspraak op de uni. Maar eerlijk is eerlijk, dat ene college had ik het liefst overgeslagen. Het liefst was ik lekker in bed blijven liggen. Lekker zwelgen in zelfmedelijden. Helaas. Na een NK gaat de 'gewone' wereld gewoon door, en dus neem ik gewoon de trein naar Eindhoven.

Ergens is het misschien stiekem toch ook wel lekker om even met iets anders bezig te zijn. Om het NK echt even achter me te laten.

Maar mijn gedachten dwalen constant af. De voorronde en herkansing konden beter, maar onze kwartfinale was goed. Maar het was niet goed genoeg om bij de 16 (!!!, normaal zijn het er 12) voor de halve finale te horen.

En dat is ontzettend balen. Je gaat twijfelen of dat goede gevoel wel terecht was. Je gaat twijfelen aan of je echt wel zo goed stond te dansen. En je baalt. Je hebt zin om ergens tegen aan te schoppen. Zin om ergens mee te gooien. Zin om hartgrondig te vloeken. Maar weet je, dat lost niks op.

En zo denk ik vandaag dus vaak terug aan gisteren. Mensen die ik tegenkom op straat hebben, zoals mijn lieve trainer Moniek zei, geen idee van wat voor drama (overdrijven mag wel, toch?) ik gisteren meemaakte. Zij hebben geen flauw idee. Het maakt ze geen bal uit. Mensen om je heen leven even met je mee, om vervolgens ook weer door te gaan met de dagelijkse dingen. En dat is ook maar het beste, want alleen zo kom je uit die fase van zelfmedelijden. Want zo erg is het ook allemaal niet. Het is balen, het is even verdrietig, maar er zijn zoveel ergere dingen in het leven. En dus gaan we, met enige moeite weliswaar, gewoon weer verder.

Ondanks dat ik veel van het NK zo snel mogelijk achter me wil laten, zijn er ook dingen die ik vooral wil meenemen naar de volgende keer. Het goede gevoel van ons dansen bijvoorbeeld. En alle bemoedigende schouderklopjes, hartverwarmende knuffels en lieve woorden, die ons aanmoedigen om nu vooral niet op te geven. Want onze tijd komt nog wel. Misschien volgend jaar. Of anders het jaar daarop. Maar er komt een NK dat wij niet huilen van teleurstelling, maar van blijdschap. Op naar het volgende NK, maar nu eerst een weekje lekker bijkomen ;-)


Reacties

  1. Wat zonde dat je er zo'n rottig gevoel aan over gehouden hebt. Het is altijd vervelend dat je gevoel niet overeenkomt met het jury oordeel.
    Ik hoop dat jullie volgende NK beter gaat. /knuffel

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts