Voorbereiding op het NK (1)

Anderhalve week vanaf nu dansen wij het NK Latin. 10 mei zijn wij aan de beurt. En, believe me, het NK is een hele happening, zelfs voor debutanten. Het is dé mogelijkheid om te promoveren naar een klasse hoger. Dé mogelijkheid om te laten zien waar je het hele jaar voor getraind hebt. Dé mogelijkheid om je te meten met de rest van je klasse. Want, iedereen, zware blessures uitgezonderd, doet mee. En dus worden in de weken voorafgaand aan het NK de spreekwoordelijke puntjes op de i gezet.

  

Technisch zijn we zeer zeker niet perfect, maar gewaagd aan de rest van onze klasse. En het zal de buitenlandse jury een zorg zijn wie het beste zijn of haar benen strekt of wie de beste voet plaatsing heeft. Zij kijken straks wie de beste performance levert. En laat dat nu ons grootste struikelblok zijn.

En daar komt een stukje lef bij kijken. Lef om jezelf te geven. Lef om jezelf te laten zien. Lef om te overdrijven. Maar ook het lef om eens niet bezig te zijn met de passen, maar gewoon eens te gaan dánsen.

En dat is nou precies waar het mis gaat. Op de een of andere manier loop ik tegen een hoge drempel aan. Op de een of andere manier kan ik de passen niet loslaten. Had ik al eens gezegd dat ik een control freak ben?
En het is zo moeilijk! Ik wil me graag helemaal kunnen geven. Ik wil niet dat die drempel om het gewoon te dóén bestaat. Ik wil knallen op het NK. Ik wil een goede performance neerzetten. Maar er is nog iets in mij dat me tegenhoudt. Iets waarvan ik hoop dat het snel verdwijnt. Iets waarvan ik hoop dat het verdwijnt en nooit meer terugkomt.

En dus vecht ik. Ik vecht tegen een iets waar ik nog geen precieze naam voor gevonden heb. Is het onzekerheid? Is het perfectionisme? Misschien is het wel allebei?

Ik vecht dus tegen het iets. Het heeft me al heel wat tranen gekost. Het heeft me al heel wat woede en frustratie gekost. En het gaat vast nog meer moeite, tijd en tranen kosten. Maar, er komt een dag, dat ik het overwin.

Zo voelde ik me tot de les van gisteren. Nu lijkt het alsof er een knopje om gegaan is. Alsof ik begonnen ben de hoge hobbel te beklimmen. Natuurlijk, het kan altijd meer, beter, of nóg meer, maar we gaan de goede kant op.

Wij gaan straks knallen op het NK!